راستی گاهی با خود اندیشیده اید اولین مسجدی که در ایران ساخته شده کدام است و در کجا واقع شده است؟

همه مسلمانان می دانند که اولین مسجد ساخته شده در دنیای اسلام مسجد قباء در شهر مقدس مدینه است ولی کمتر کسی از ساخت اولین مسجد در ایران اطلاعی دارد.

چندی پیش در یکی از روزنامه ها مطلبی دیدم که مسجد جامع عتیق شیراز ساخته شده در سال 281 هجری قمری را به عنوان اولین مسجد ساخته شده در استان فارس معرفی کرده بود. از دیدن آن مطلب به شدت تعجب نمودم زیرا مساجد دیگری در استان فارس را سراغ داشتم که نزدیک به دو قرن زودتر از مسجد جامع عتیق شیراز ساخته شده اند و قطعا آنها هم اولین مسجد ساخته شده در فارس نیستنند.

مسجد جامع اسیر واقع در مرکز بخش اسیر از شهرستان مهر از جمله مساجدی است که بنابر اسناد معتبر همچون فارسنامه ناصری و جغرافیا و اسامی دهات کشور و ... در سال 90 هجری قمری ساخته شده است .اگر حتی این مسجد را نیز اولین مسجد ساخته شده در فارس بدانیم با روحیه مسلمانان و سوابق تاریخی آنان در تضاد خواهد بود.

در دین اسلامی که نبی مکرم اسلام (ص) به محض ورود به مدینــه النبی اقدام به ساخت پایگاه توحیدی و مسجد نمود چگونه ممکن است شیفتگان و پیروان شایسته آن بزرگ مرد در ایرانی که عاشقانه و با آغوش باز پذیرای آئین رهایی بخش اسلام شده اند حدود 75 سال پس از ورود اسلام به این سرزمین شروع به ساخت مسجد نموده باشند؟!

مسلما تا قبل از ساخت مسجد جامع اسیر نیز مساجدی در استان فارس ساخته شده است.

راستی وضعیت فعلی مسجد هزار و سیصد ساله جامع اسیر چیست؟

این مسجد که تا کنون چندین بار بازسازی شده است در سالهای قبل از انقلاب در اثر بی توجهی سردمداران رژیم گذشته و غفلت افراد محلی تخریب و به جای آن مسجد جدیدی در محل اولیه مسجد بنا نهاده شده و آن همه شکوه و تاریخ جاویدان و معماری زیبای اسلامی و منحصر به فرد به تلی از خاک مبدل شده است .

در حال حاضر و از مدتها قبل به همت گروهی از مؤمنین برای احیای این اثر ارزشمند اسلامی اقدام شده و با مراکز متعددی مکاتبه شده است ولی متاسفانه همچنان این یادگار ارزشمند دورانهای گذشته به صورت نیمه کاره و معطل باقی مانده است چون هیچ فرد یا سازمانی مسؤولیت بازسازی و تامین هزینه های ساخت آن را متقبل نمی گردد.

جا دارد که مسؤلین نهادهایی همچون ادره اوقاف و امور خیریه ،سازمان میراث فرهنگی،سازمان تبلیغات اسلامی و دهها موسسه دیگر به خود آمده و در راه حفظ و احیای این اثر گرانبها گام بردارند .به طور قطع آیندگان این سهل انگاری و بی توجهی ما را در مورد حفظ میراث فرهنگی و مساجد ارزشمند و تاریخی مان نخواهند بخشد.

در این باره هرچه زودتر اقدام نمائیم بهتر است زیرا زمانی متوجه خسارت و از دست دادن سرمایه های جاویدانمان خواهیم شد که دیگر فایده و ارزشی برایمان نخواهد داشت.

ایام سوگواری سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین ویاران باوفایش بر شیعیان وهمه آزادگان جهان تسلیت باد

امروز اول ماه محرم الحرام،ماه حزن و اندوه مسلمانان و ماه خون و قیام و ایثار و شهادت است .

رمضان غنچه محرم و محرم گل زیبای ایام است رمضان ماه روزه داری و قیام در شب و مبارزه با منیتها و شیطان درون است و محرم ماه قیام در روز و مبارزه با شیاطین برون است.

در رمضان شب قدری است که شب زنده داران با درک آن شب واحیاء و ذکر و دعا و نماز به قرب حق می رسند و در محرم شب قدری بود که تنها خالص ترین انسانهای روی زمین و بندگان شایسته پروردگار آن را درک کردند و با احیاء و ذکر و مناجات عاشقانه به سوی معبود خویش و به قرب و لقای او رسیدند.

رمضان ماه علی(ع) و محرم ماه حسین(ع) است که علی(ع) و حسین(ع) ازنور واحد و محرم و رمضان در امتداد همدیگرند.

اگر رمضان را درک کردیم به جاودانگی محرم خواهیم رسید. زیباترین نماز رمضان نماز صبح مولی (ع) در مسجد کوفه و زیباترین نماز محرم نماز سرور شهیدان (ع) در ظهر عاشوراست.

محرم ماه امر به معروف و نهی از منکر است و رمضان ماه شناخت معروف و منکر که اگر در رمضان آنها را نشناسیم در محرم قادر به اقامه آن نخواهیم شد .

محرم ماندگارترین جلوه خلوص رمضان و شهادت عصاره خوشبوی همه خوبی هاست.

محرم فصل کاشت و رمضان زمان برداشت است

مسیر محرم از رمضان می گذرد و جلوه عبادات رمضان ایثار و فداکاری در محرم است بکوشیم تا بادرک ارزشهای رمضان اجازه ورود در محرم را پیدا کنیم .

با گرامیداشت این ماه جانبازی و شهادت شهدای سرافراز کربلا بخصوص سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را به شما دوستان گرامی و همه مسلمانان تسلیت می گویم.

با سلامی مجدد به همه دوستان و دوستداران

پس از گذشت سی و دو سه روز و توفیق زیارت خانه خدا و حرم شریف نبوی و ائمه مظلوم بقیع دوباره به فضای صمیمی و دوست داشتنی پارسی بلاگ برگشتیم در سرزمین وحی برای همه دوستان و آرزومندان زیارت حرمین شریف دعا کرده سلامت و توفیق همه را آرزو نمودم.ان شاءالله در فرصتهای بعدی در این باره بیشتر خواهم گفت.

به نام او

کعبه یک سنگ نشانی است که ره گم نشود

حاجی احرام دگر بند ببین یار کجاست

یاران همراه و دوستان صمیمی خداحافظ همگیتان تا بازگشت از

سفر زیارتی حج

تا چند روز دیگر قرار است راهی سرزمینی شویم که از ابتدای خلقت تا کنون همواره مظهر نیکی،پاکی، زیبایی و مایه آرامش ورسیدن انسانهای والا و وارسته به قرب بارگاه ربوبی بوده است.

ولی هنوز باورم نمی شود زیرا آمادگی لازم برای قدم گذاشتن به سرزمین وحی را در خود نمی بینم.هنوز دلم در گرو اینجا و زرق و برق های فریبنده آن است،هنوز بعضی از چیزها مانع رفتنم می شوند. چون در سفر به آن دیار باید پا جای پای ابراهیم خلیل(ع) گذاشت ، باید در جای جای مکه و مدینه عظمت و آثار پر افتخار گذشته را جستجو کرد، بایستی در شعب ابوطالب و کوچه های مکه مظلومیت و تنهایی محمد(ص) را در روزهای آغازین دعوتش نظاره گر بود ، در مدینه نیز با ورود به مسجد پیامبر و قبرستان غریبانه بقیع هزاران صحنه از دوران صدر اسلام در برابر آدمی جان می گیرند و تو را به دنیایی دیگر می برند ، در آنجا شاهد چشمان اشکباری خواهی بود که که در جستجوی گمشده ای مسجدالنبی(ص) و قبرستان بقیع را بی صبرانه وبغض آلود می کاوند،و....

خدایا تو خود که اسباب آمدن به خانه ات و ورود در جرگه بندگان دعوت شده ات را نصیبم کردی چگونگی حضور در حرم خود و راه رسیدن به خودت رانیز به من بیاموز!

خدایا می دانم که امسال نیز به من اجازه دادی تا به عنوان غباری بر احرام زایران مشتاق خانه ات به سوی تو آیم ولی هنوز کفشهای آلوده به خطا و غفلت خویش را در نیاورده ام خدایا تو خود کمکم کن تا آمادگی ورود در زمره حاجیانت را بیابم .

خدایا تاکنون خانه دلم را برای حضور یاد تو خالی نکرده ام تا بتوانم مشتاقانه به سوی خانه تو آمده و پا بر سرزمینی بگذارم که هر ذره و هر جای آن سرشار از خاطرات پیامبران و اولیاء و انسانهای شایسته ای است که اول تو را شناخته اند و سپس پای در این وادی نهاده اند.

خدایا امید دارم و می دانم که هر کسی را که دعوت کردی تا در خانه تو حضور یابد دستش را نیز خواهی گرفت تا به سوی تو رهنمون گردد.این هدیه خود را نیز از ما دریغ مدار.

خدایا این بار توفیقی عنایت کن تا حسرت قدرناشناسی و عدم استفاده از فرصتها در این سفر الهی کمتر گردد و ما را بر آن دار تا تنها برای تو و برای کسب رضایتت که بزرگترین آرزوی هر بنده ای است به سوی تو بیایم و دلم را از آنچه غیر توست خالی فرما .

خدایا ........

خدایا ........

خدایا .........

به نام او که قلم به سوگندش حرمت یافت

هر روزه همه شاهد و شنوای سخنان زیادی از افراد مختلف در جامعه می باشیم این سخنان می توانند از صحبت های محاوره ای، تدریس، سخنرانی و...متفاوت باشند.

نکته ای که در این بین دارای اهمیت است اینکه در موارد زیادی دیده می شود که افراد به صورت ناخودآگاه جملات کوتاه یا کلماتی را در سخنان خود به عنوان تکیه کلام تکرار می کنند و گاهی این تکرار به حدی زیاد می شود که هر شنونده ای را آزار می دهد.

تکرار کلماتی همچون:بنابراین، به هرجهت ،مثلاُ،به اصطلاح،لذا(لهذا)،به این ترتیب و دهها کلمه دیگر نه تنها باعث عدم تمرکز شنونده میشود بلکه تسلط و جایگاه گوینده را نیز زیر سؤال می برد

هرچه موقعیت و جایگاه اجتماعی گوینده و سخنران بالاتر باشد تکرار این واژه ها ناخوشایندتر و پذیرش آن برای شنونده سخت تر است.

من خود بارها شاهد تکرار این گونه کلمات در سخنان مدیران مختلف ،روحانیون و حتا استانداران و وزرای متعدد بوده ام شما نیز اگر قدری دقت کرده باشید موارد زیادتری را به یاد خواهید آورد .

لازم است گویندگان در این زمینه دقت نموده و نزدیکان و مشاوران نیز وجود این نقیصه را به آنان یادآور شوند.