حضرت امام علی (ع):

سه چیز سوزاننده و کشنده است فقر پس از دولتمندی ،خواری پس از عزت و از دست دادن دوستان.

بیائیم تا زمانی که از نعمتی برخوردار هستیم به شایستگی از آن استفاده کنیم تا در زمان نداری و از دست رفتن حسرتمان کمتر گردد.

پیوستن جمهوری اسلامی ایران به گروه کشورهای عضو باشگاه هسته ای دنیا مبارک باد.

بر کشور ما لطف خدا شامل شد

صد شور و امید در وطن حاصل شد

از میمنت سال رسول اعظم (ص)

گردونه سوخت هسته ای کامل شد

سرانجام پس از سالها تلاش و مجاهدت ارزنده فرزندان دلسوز ایران اسلامی و حمایت و ایستادگی قابل تقدیر مسؤلین و همه اقشار مردم وهمت بلند دانشمندان جوان هسته ای کشورمان آرزوی دیرینه مردم لایق ایران اسلامی محقق شد و بر خلاف نظر قدرتمندان زورگوی دنیا غنی سازی اورانیوم در کشورمان صورت گرفت.

اعلام این خبر مسرت بخش توسط رئیس جمهور محترم و دیگر مسؤلین ارشد نظام موجی از شادی و افتخار را در بین دوستداران نظام و همه ملت بزرگ ایران ایجاد کرده و قدرت های استکباری جهان را دچار بهت و سردرگمی عجیبی نمود .

با یاری خداوند بزرگ و عنایت های ویژه حضرت ولی عصر(عج) و پایمردی مسؤولین دلسوز نظام و حمایتهای ارزشمند تمام آحاد کشورمان جمهوری اسلامی ایران مصمم است با توجه به توسعه شگرف علوم و فنون در مسیر توسعه پایدار،در این مسیر گامهای بلند خود را برای استفاده از فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای بردارد و با اطمینان در این راه به موفقیتهای بزرگ و استقلال کامل دست پیدا خواهد نمود.

تجربه سالهای سخت پس از پیروزی انقلاب اسلامی واتحاد و ایستادگی مردم در بحران های مختلف دارای نتایج درخشان و ثمرات شیرینی بوده است به گونه ای که در جنگ تحمیلی هشت ساله و سایر مشکلات فراروی نظام سربلند و سرافراز خود را به جهانیان نشان داده و از هیچ قدرت زورگوئی نهراسیده است .

به طور یقین این گام بلند طلیعه و نوید بخش آینده روشنی خواهد بود و برای همیشه در تاریخ پر افتخار کشورمان خواهد درخشید.

یاد رهبر فرزانه و الگوی پایمردی ایران  حضرت امام خمینی(س) و شهیدان گلگون کفن ایران گرامی و روحشان شاد باد.

در روزهای آغازین سال جدید شهر شیراز میزبان یکی از مراجع عظام تقلید بود و ایشان با حضور در جوار بارگاه حضرت شاهچراغ (ع) و دفتر شیراز خود با مردم و مقلدین خویش دیدار نمودند و در این میان مباحث جالب و ارزنده ای مورد تبادل نظر قرار گرفت.

حضرت آیت الله صانعی در فضائی صمیمی و دوستانه به سؤالات حاضران جواب گفته و شبهات را برطرف می نمودند.سؤال یکی از خواهران در باره نظر ایشان در مورد علت برابری حقوق زنان و مردان و جواب ایشان در این باره بهانه نوشتن این مطالب گردید.

ایشان در جواب با اشاره به آیات و روایات و نظرات فقهی علما و بزرگان زنان و مردان را در عرصه های مختلف دارای حقوق یکسان دانسته و واگذاری مسؤلیتهائی نظیر قضاوت، مرجعیت و حتی ولایت فقیه به آنان را بلامانع دانستند.

راستی نظر ادیان الهی و به خصوص اسلام در این باره چیست؟

زرتشت، مسیح، یهود و اسلام به ترتیب 2، 25، 35، و 300 آیه در رابطه با زنان بیان کرده‌اند که نشانه رشد تدریجی بحث درباره  زنان در این متون است. به دو صورت می‌توان به پژوهش در زمینه ادیان پرداخت: رویکرد اول، تلاش برای اثبات برتری خود و نقد دیگران است که روشی مطلوب نیست. رویکرد دوم، بررسی تبادلات بین ادیان است.
به طور مثال، آنچه در آیه معراج به نقل از امام رضا و از طریق عبدالعظیم حسنی و سهل بن زیاد آدم قمی به ما رسیده است، بخش‌هایی وجود دارد که با روایت اهل سنت تضاد دارد. این بخش‌ها که در انتهای حدیث آمده است، اشاره به آن دارد که پیامبر(ص) در معراج، زنانی را دید که هر یک به نحوی در حال عذاب بودند. هنگامی که حضرت فاطمه(س) از پیامبر(ص) پرسید :«علت کیفر ایشان چه بود؟» پیامبر 11 گناه را برشمردند. در این حدیث به نقل از پیامبر 11 گناه همانند نمامی، سخن‌چینی، عدم دوری از نامحرم را بر می‌شمارد که زنان به خاطر نها در عذاب هستند.

در قران نیز 4 گروه از آیات را داریم:

1)آیاتی که به جنبه تکوینی و شخصیت زن پرداخته‌اند.
2)آیاتی که به توان زن برای کسب کمالات اشاره کرده‌اند.
3)آیات مرتبط با مسائل خانواده
4)مشارکت اجتماعی زنان

در بعد تکوینی، زن در آفرینش برابر با مرد است. خدا بشر را مورد خطاب قرار می‌دهد و آنها را برابر می‌خواند. در الگوی تحلیلی قرآن، هرجا که می‌خواست زن را جداگانه ذکر نماید او را به صورت خاص مورد  خطاب قرار می دهد. لذا می‌توان نتیجه گرفت که مفهوم «بشر» اشاره به زن و مرد مشترکا" دارد.
در بعد دوم که اشاره به توانمندیهای زنان دارد، شاهد مثال آوردن از زنانی همچون همسر فرعون و حضرت مریم(س) در کنار مردان و به عنوان نمونه های افراد با ایمان هستیم. قرآن احساس مادر مریم هنگام زاده شدنش را روایت می‌کند که از این که با تولد دختری، وی نمی‌تواند نذر خود را که همانا خادمنمودن کودک خود است، به جا آورد نگران است . اما قرآن در جمله‌ای معترضه می‌گوید «تو نمی‌دانستی و خدا می‌دانست. مرد، زن نمی‌شود». (این جمله حکایت از جایگاه زن در امری است که ظاهرا" در انحصار مردان باید باشد). لذا می‌توان گفت راه برای سیر و سلوک زنان همانند مریم باز است.

در حوزه خانواده، زن و مرد مکمل یکدیگرند. مودت و رحمت امری طرفینی است. زنان و مردان به طور مشترک به احترام به والدین دعوت شده مشاوره زن و مرد در امور مشترک توصیه شده است.
حوزه چهارم، مشارکت اجتماعی است. قرآن به شرح حال ملکه سبا می‌پردازد که در یمن فعلی حکمرانی می‌کرد. همچنین از دختران شعیب یاد می‌کند که چوپانی می‌کردند اما در هر دو مورد نقدی بر اعمال آنها نمی‌زند.
همچنین مفاهیم سیاسی و اجتماعی (همانند بیعت، هجرت، مباهله، کسب و کار اقتصادی، مالکیت بر درآمد و امر به معروف و نهی از منکر) به تصریح به صورت برابر مطرح شده است.
اما آیاتی وجود دارد که تعداد آنها 11 مورد است که محل بحث و جدال در زمینه حقوق زنان است. این یازده مورد به «خلقت زن از مرد»، «رشد زنان در زیورآلات و ناتوانی‌شان در دفاع از خود»، «مکر زنان»، «حاکم بودن مرد بر زن»، «کشتزار بودن زنان بر مردان»، «برابری شهادت 2 زن با شهادت یک مرد»، «تفاوت ارث»، «تعدد زوجات»، «حجاب» و «اختصاص پیامبری به مردان» می‌پردازد.

در بررسی این آیه می‌توان سه شیوه را مورد توجه قرار داد: دسته اول، به نوع نگاه و برداشت مفسر باز می‌گردد. به طور مثال، آنچه در مورد نشو و نما زنان در زیورآلات گفته شده، معطوف به بت‌هاست. همچنین این سخن که «مکر زنان، بزرگ است» سخن عزیز مصر است نه خدا.
دسته دوم، آیات را باید با توجه به زمینه‌های آنها مورد توجه قرار داد. به طور مثال، برابر گواهی و شهادت دو زن در برابر یک مرد، می‌تواند با توجه به سطح دانش و توانمندی زنان در آن دوره نسبت به مردان مورد تفسیر قرار گیرد. دسته سوم از این آیات نیز معطوف به شرایط تکوینی و ساختار متفاوت فیزیکی زنان است، مانند حجاب.

حضور زنان در صدر اسلام در عرصه های مختلف اجتماعی و ایراد خطابه و سخنرانی توسط حضرت فاطمه زهرا(س) و زینب کبری(س) و حضور فعال آنان در کنار مردان و سیره نبوی (ص)و ائمه اطهار (ع)در این باره خود گواه محکمی بر جواز حضور آنان در اجتماع و توانمندی های زنان است .

با این اوصاف دلیل اظهار نظرهای متفاوت در این باره چیست؟؟

24-18 فروردین 1385

هر سال در 7 آوریل روز جهانی بهداشت در کشورهای مختلف جهان ویژه برنامه های زیادی انجام  می شود و هر بار شعار و پیام واحدی در تمامی کشورهای دنیا مطرح می شود.به همین مناسبت هرساله در کشور خودمان نیز از 24-18 فروردین ماه به نام هفته سلامت نامگذاری شده و برنامه های متعدد و مختلفی در سراسر کشور اجرا می گردد مراسم ایام هفته سلامت با موضوعهای " سلامت ،عدالت ، آموزه‌های دینی و معنویت "،" سلامت ، عدالت و رسانه‌ها" ،" سلامت ، عدالت، همکاریهای بین بخشی"،" بسیج و مشارکت مردمی"، " مربیان و کارکنان بهداشتی درمانی ، توانبخشی" ، "خیرین و واقفین " و "عوامل اجتماعی" به ترتیب در دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشور اجرا می‌شود.

 شعار این هفته در سال 85" همه با هم برای سلامتی " Working together for health است که سازمان جهانی بهداشت بر برخورداری یکسان مردم از خدمات سلامت تاکید می‌کند.

 در هفته سلامت امسال، خدمات دندانپزشکی سرپایی بصورت رایگان در تعدادی از مراکز وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی  ارائه می‌شود.

 خدمات رایگان مشاوره‌ای در مورد رفتارهای پرخطر نظیر ایدز،هپاتیت،اعتیاد و...  و بیماریهای نوپدید از دیگر برنامه‌های هفته سلامت است .
همچنین خدمات رایگان توانبخشی ، خدمات درمانی و مشاوره‌ای درمراکز وابسته به کمیته امداد در این هفته به هموطنان ارائه می‌شود.

 اجرای طرح شفا، عیادت از بیماران ، جانبازان و معلولان در بیمارستانها و مراکز توانبخشی و حضور نمایندگان مقام معظم رهبری و روسای سه قوه در بیمارستانها، نواختن زنگ سلامت در مدارس کشور، تقدیر از ‪ ۳۰‬فعال عرصه سلامت ، تقدیر از ‪ ۳۰‬موسسه خیریه و تشکل غیردولتی از جمله برنامه‌های دیگر هفته سلامت است.

 در این هفته ، ستاد سلامت با همکاری نیروی مقاومت بسیج، اقدام به اعزام تیم‌های اضطراری عمومی برای مناطق محروم، ویزیت رایگان و خدمات مشاوره‌ای در سطح شهرها، ارائه بسته‌های آموزشی در پایگاههای مقاومت و راه‌اندازی مرکز اطلاع رسانی شفا با پنج خط تلفن به منظور ارائه خدمات مشاوره‌ای، می‌کند.

در دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز برنامه های متنوعی از جمله برپائی نمایشگاههای دستاوردهای سلامت،انجام خدمات مختلف بهداشتی درمانی در سراسر استان فارس اجرا خواهد شد .نمایشگاه مرکزی هفته سلامت در بوستان آزادی شیراز می باشد.

لازم است همگی در این هفته با یادآوری ارزشهای سلامت و انجام آموزشهای عمومی در راه ارتقاء سلامت جامعه و خدمت به همنوعان خود سهیم شویم. 

با گرامیداشت اربعین سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین و یاران همراهش خلاصه ای در مورد عید سعید نوروز ذکر می گردد

نوروز، از جشن‌های باستانی ایرانیان است که امروزه در محدوده جغرافیایی ایران باستان یعنی در کشورهای ایران، آذربایجان، افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان و بخش‌های کردنشین کشورهای عراق و ترکیه و سوریه، در روز ۱ فروردین (۲۱ مارس) هرسال برگزار می‌شود. برگزاری جشن نوروز همچنین در زنگبار واقع در افریقای شرقی که در قدیم سکونتگاه ایرانیان مهاجر بوده رواج دارد

چون آغاز جشن نوروز و آغاز سال نو در تقویم خورشیدی ایرانی بر پایه لحظه عبور مرکز زمین از نقطه اعتدال ربیعی تعیین می‌شود، جشن نوروز در همه نقاط زمین در یک لحظه شروع می‌شود.

پیشینه نوروز:به باور زرتشت، ماه فروردین (نخستین ماه گاهشماری خورشیدی ایرانیان) به فره‌وشی (سرزندگی) اشاره دارد که دنیای مادی را در آخرین روزهای سال دچار دگرگونی می‌کند. بنابراین، زرتشتیان، ده-روز را برای اینکه روح نیاکان خود را شاد کنند، گرامی می‎دارند. ممکن است این سنت که، برخی پیش از نوروز به گورستانها می‏روند، ریشه در این باور داشته باشد. یک روایت در مورد خاستگاه نوروز این است که در این روز کیاخسرو، پسر پرویز بردینا، به تخت سلطنت نشست و ایرانشهر را به اوج شکوفایی خود رساند.

روایت دیگر این است که در این روز ویژه (یکم فروردین)، جمشید، پادشاه پیشدادی، بر روی تخت طلایی نشسته بود در حالی‏که مردم او را روی شانه‏های خود حمل می‏کردند. آنها پرتوهای خورشید را بر روی پادشاه دیدند و آن روز را جشن گرفتند.

در زمانهای کهن، جشن نوروز در نخستین روز فروردین (۲۱ مارس) آغاز می‏شد، ولی مشخص نیست که چند روز طول می‏کشیده‏است. در بعضی از دربارهای سلطنتی جشن‏ها یک ماه ادامه داشت. مطابق برخی از اسناد، جشن عمومی نوروز تا پنجمین روز فروردین برپا می‏شد، و جشن خاص نوروز تا آخر ماه ادامه داشت. شاید بتوان گفت، در طی پنج روز اول فروردین جشن نوروز جنبه ملی و عمومی بود، در حالیکه طی باقیمانده ماه، هنگامی‏که پادشاهان مردم عادی را به دربار شاهنشاهی می‏پذیرفتند جنبه خصوصی و سلطنتی داشت.

جشن نوروز از آیین‌های باستانی و ملی ایرانیان می‌‌باشد. جزئیات چگونگی این جشن تا پیش از دوره هخامنشیان بر ما پوشیده است. در اوستا نیز هیچ اشاره‌ای به این جشن نشده است. همچنین از دید مذهب و باورهای دینی ایرانیان باستان در ارتباط با این جشن اطلاعاتی در دست نیست. اگرچه مطالبی کلی در تعداد اندکی از کتابهای نوشته شده در روزگار ساسانیان درباره جشن نوروز وجود دارد.

با استناد بر نوشته‌های بابلیها، شاهان هخامنشی در طول جشن نوروز در ایوان کاخ خود نشسته و نمایندگانی را از استانهای گوناکون که پیشکش‌هایی نفیس همراه خود برای شاهان آورده بودند می‌‌پذیرفتند. همچنین پارتیان و ساسانیان همه ساله نوروز را را با برپایی مراسم و تشریفات خاصی جشن می‌‌گرفتند. صبح نوروز شاه جامه ویژه خود را پوشیده و به تنهایی وارد کاخ می‌‌شد. سپس کسی که به خوش قدمی شناخته شده بود وارد می‌‌شد. و سپس والامقام‌ترین موبد در حالی که همراه خود فنجان، حلقه و سکه‌هایی همه از جنس زر، شمشیر، تیر و کمان، قلم، مرکب و گل داشت در حین زمزمه دعا وارد کاخ می‌‌شد. پس از موبد بزرگ ماموران حکومت در صفی منظم وارد کاخ شده و هدایای خود را تقدیم شاه می‌‌کردند. شاه پیشکش‌های نفیس را به خزانه فرستاده و باقی هدایا را میان حاضران پخش می‌‌کرد. ۲۵ روز مانده به نوروز، دوازده ستون با آجرهای گلی در محوطه کاخ برپا شده، و دوازده نوع دانه گیاه مختلف بر بالای هریک از آنها کاشته می‌‌شد. در روز ششم نوروز، گیاهان تازه روییده شده بر بالای ستونها را برداشته و آنها را کف کاخ می‌‌پاشیدند و تا روز ۱۶ فروردین که به آن روز مهر می‌‌گفتند، آنها را برنمی داشتند.

روشن کردن آتش هنگام عصر یکی دیگر از رسومی بود که بین مردم در نوروز عمومیت داشت. ریشه مراسم روشن کردن آتش توسط ایرانیان در آخرین چهارشنبه سال نیز به همین عمل ایرانیان باستان بازمی گردد. ایرانیان باستان به آتش احترام می‌‌گذاشتند. آن زمان عقیده بر این بود که آتش موجب تصفیه هوا می‌شود.

در نخستین بامداد نوروز، مردم روی یکدیگر آب می‌‌پاشیدند. پس از گرویدن به اسلام نیز این رسم بجا مانده است با این تفاوت که به جای آب از گلاب استفاده می‌شود. از دیگر رسوم نوروز، حمام رفتن و هدیه کردن شکر به یکدیگر در روز ششم فروردین بود. و یکی از باشکوه‌ترین سنتها نیز سبز کردن دانه گیاه در یک ظرف است که به آن "سبزه" گویند.

آئین ها:از جشن‌های متعددی که در ایران باستان مرسوم بوده، یا از جشن‌های اندکی که از آن عهد به یادگار مانده، هیچ یک به طول و تفصیل نوروز نیست. نوروز جشنی است که یک جشن کوچک‌تر (چهارشنبه سوری) به پیشواز آن می‌آید و جشنی دیگر (سیزده به در) به بدرقه آن. و نماد آن انداخت سفره هفت سین است

نوروز در گذشته دارای آداب چندی بوده است که امروز تنها برخی از آنها برجای مانده و پاره‌ای در دگرگشت‌های زمانه از بین رفته‌اند. از رسم‌های بجا مانده یکی راه افتادن حاجی فیروز است.

خانه تکانی :خانه تکانی از دیگر آئین‌های نوروز است. ده پانزده روز مانده به نوروز خانه تکانی شروع می‌شود. در این آئین، همه وسایل خانه گردگیری و شستشو می‌شود و پاک و پاکیزه می‌گردد.

چنان زوایای خانه را می‌‌روبند که اگر تا یک سال دیگر هم آن زوایا از چشم خانم خانه پنهان بماند یا فرصت پاکیزه سازی آنها به دست نیاید، قابل تحمل باشد.

وسواس برای این پاکیزه سازی تا به حدی است که در و دیوار خانه اگر نه هر سال، هر چند سال یکبار نقاشی می‌شود.

پس از خانه تکانی، نوبت سبزه کاشتن می‌شود. مادران حدود یک هفته مانده به نوروز، مقداری گندم و عدس و ماش و شاهی در ظرف‌هایی زیبا می‌‌ریزند و خیس می‌دهند تا آهسته آهسته بروید و برای سفره نوروزی آماده گردد.

کارت تبریک :کاری که پس از شکل گیری روش‌های جدید ارتباطی مانند نامه‌نگاری، یا شکل جدیدتر آن نامه‌های الکترونیکی رواج یافته، ارسال کارت شادباش است؛ یک هفته پیش از آغاز سال نو، زمان ارسال کارت‌های شادباش فرا می‌رسد، فرستادن کارت شادباش برای همه دوستان و آشنایان، و اقوامی که در دیگر کشورها یا شهرها زندگی می‌کنند، البته کاری پسندیده است، امروزه و بعد از رواج تلفن بیشتر به یک تلفن برای گفتن تبریک سال نو پس از تحویل سال بسنده می‌کنند.

دید و بازدید:دید و بازدید رفتن تاپایان روز ۱۲ فروردین ادامه دارد. اما معمولاً در همان صبح نوروز به دیدن اقوام نزدیک، مانند پدر و مادر، پدر بزرگ و مادر بزرگ، پدر و مادر زن یا شوهر، عمه، عمو، خاله، دائی و... می‌‌روند.

روزهای بعد نوبت اقوام دورتر فرا می‌‌رسد و سر فرصت به دیگر اقوام و دوستان سر می‌‌زنند و دیدارها تازه می‌کنند. حتی اگر کسانی در طول سال به علت کدورت‌هایی که پیش آمده از احوال پرسی یکدیگر سر باز زده باشند، این روزها را فرصت مغتنمی برای رفع کدورت می‌‌شمارند و راه آشتی و دوستی در پیش می‌‌گیرند.

مسافرت:از آنجا که مدارس در ایام نوروز تا ۱۴ فروردین تعطیل است، فرصت خوبی برای سفر کردن به دست می‌آید. پس گروه کثیری از مردم به شهرهای دیگر و نقاط خوش آب و هوا ی کشور که در ایام نوروز از آب و هوای معتدل برخوردار است، سفر می‌کنند. اما این سفرها نیز خالی از دید و بازدید نیست. مردم به دیدار یکدیگر می‌‌روند و دیگران را به شام و ناهار دعوت می‌کنند. سفرهای زیارتی نیز که از دیرباز مرسوم بوده، همچنان رونق دارد. به این معنی که عده زیادی شب عید به قم یا مشهد وشیراز می‌‌روند و پس از یکی دو روز به خانه و کاشانه خود باز می‌‌گردند.

بیائیم ما نیز با معرفی آئین های مربوط به نوروز و ارائه نظر اسلام در این باره فرهنگ،تمدن و زیبائی های گذشته خود را به جهانیان بشناسانیم.

برگرفته از :ویکی پدیا