این روزها شاهد بروز موارد زیادی از بیماری آبله مرغان در جامعه و در بین کودکان می باشیم. به خلاصه ای در این باره توجه نمائید.
آبله مرغان نوعی بیماری خفیف و بسیار مسری است که توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد می شود و می تواند عواقب فراوانی را به دنبال داشته باشد. این بیماری می تواند در هر سنی رخ دهد که البته در کودکان شایع تر است.
بیماری آبله مرغان می تواند علایم فراوانی داشته باشد که در این میان گفته می شود این علایم برای کودکان خفیف تر و برای بزرگسالان شدیدتر است. به گفته محققان تب، درد شکمی یا احساس ناخوشی عمومی که 2-1 روز طول می کشد، بثورات پوستی که تقریبا در هر جای بدن می تواند پدید آید از جمله روی پوست سر، ، داخل دهان، بینی، گلو، یا مهبل از جمله مهم ترین نشانه هایی محسوب می شود که می تواند بروز آبله مرغان را نشان دهد. تاول ها ممکن است در نواحی بسیار وسیعی از پوست گسترده شده باشند، اما در دست و پا کمتر ظاهر می شوند. این تاول ها در عرض 24 ساعت می ترکند و در محل آنها دلمه تشکیل میشود. هر 4-3 روز مجموعه هایی از تاول های جدید به وجود می آیند. در این میان باید توجه داشت که در بزرگسالان یک سری علایم شبیه آنفلوآنزا وجود دارد.
علل بروز آبله مرغان
عفونت با ویروس هرپس زوستر مهم ترین عاملی است که باعث می شود بیماری آبله مرغان بروز کند. این ویروس از راه قطره های ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی از فرد بیمار انتقال می یابد. دوره نهفته پیش از آغاز علایم بیماری 7 تا 21 روز است.
اگر مادر یک نوزاد قبلا یا در حین دوران بارداری آبله مرغان گرفته باشد، کودک وی تا چندین ماه در برابر آبله مرغان ایمنی خواهد داشت، اما این ایمنی در عرض 4 تا 12 ماه پس از تولد کاهش می یابد. در این میان گفته می شود که استفاده از دارو های سرکوب کننده دستگاه ایمنی بدن می تواند این عارضه را شدیدتر کند.
پیشگیری از آبله مرغان
در حال حاضر نمی توان از بیماری آبله مرغان پیشگیری به عمل آورد. سرم حاوی پادتن علیه این ویروس برای افرادی که خطر ایجاد بیماری خطرناک در آنها زیاد است(مثل کسانی که دارو های ضد سرطان یا سرکوب کننده ایمنی دریافت می کنند) استفاده می شود. به تازگی نیزً یک واکسن جدید برای این بیماری مورد تائید قرار گرفته است.
عواقب آبله مرغان
توجه داشته باشید که این بیماری به صورت خود به خودی درمان می شود. کودکان معمولا در عرض 7 تا 10 روز بهبود می یابند، در بزرگسالان این مدت بیشتر است و احتمال بروز عوارض در آنها نیز شدت خواهد یافت. پس از بهبود، فرد برای تمام عمر در مقابل آبله مرغان ایمنی دارد.
گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان ویروس در بدن به حالت خفته باقی می ماند(احتمالا در ریشه اعصاب نزدیک نخاع). این ویروس خفته ممکن است سال ها بعد دوباره بیدار شود و بیماری زونا را ایجاد کند. بیماری آبله مرغان می تواند شامل عوارض زیر شود:
*عفونت باکتریایی ثانویه برروی تاول های آبله مرغان
*عفونت ویروسی چشم
*ندرتا آنسفالیت(التهاب یا عفونت مغز)
*احتمال بروز زونا سال ها بعد در دوران بزرگسالی
*ندرتا باقی ماندن جای تاول، در صورتی که تاول عفونی شود
*میوکاردیت(التهاب عضله قلب)
*آرتریت(التهاب مفصل) به طور گذرا
*ذات الریه
*نشانگان رای
درمان های آبله مرغان
تشخیص بیماری آبله مرغان معمولا با ظهور تاول های پوستی داده می شود و بنابراین انجام آزمایش ضرورتی ندارد. به طور کلی درمان با هدف تخفیف علایم انجام میگیرد. به طور کلی برای کاهش خارش از پارچه، حوله، یا کمپرس آب سرد استفاده می شود. باید بیمار را تا حد امکان آرام و خنک نگه داشت. گرما و تعریق باعث بروز خارش میشوند. شما باید ناخن ها را کوتاه نگه دارید تا بیمار نتواند خود را بخاراند. خاراندن تاول ها میتواند باعث عفونت ثانویه شود.
بیحسکننده های موضعی و آنتی هیستامین های موضعی می توانند از شدت این بیماری بکاهند. این دارو ها موجب تخفیف خارش به سرعت و در کوتاه مدت می شوند. محصولاتی که حاوی لیدوکایین و پراموکسین هستند کمترین احتمال بروز واکنش های آلرژی را دارند. لوسیون های حاوی فنول، منتول و کافور(مثل لوسیون کالامین) نیز شاید توصیه شود. دستور دارویی را در مورد محصولات فوق رعایت کنید.
اگر تب وجود دارد باید از استامینوفن استفاه شود. به هیچ عنوان آسپیرین را نباید به کار برد، زیرا این دارو ممکن است در بروز نشانگان رای(یک نوع آنسفالیت) در کودکانی که دچار عفونت ویروسی هستند نقش داشته باشد.